5 marca - przełomowa data

Dlaczego dzień 5 marca tego roku jest datą przełomową? Spójrzcie sami:

Mój pierwszy zorganizowany bieg, na który zapisałam się 6 czy 7 lutego. Dlaczego to zrobiłam? 

W sumie nie wiem. To był impuls. Zobaczyłam zdjęcia kolorowo ubranych kobiet, do tego możliwość wygrania upominków mnie podkusiła. W sumie może być zabawnie. - pomyślałam.

Miałam długą przerwę od biegania. W wakacje jeszcze starałam się biegać, a w zasadzie uprawiać slow jogging. Potem przyszedł leń, uczelnia, ćwiczenia w domu i bieganie poszło w las. Kiedyś tak uwielbiałam bieganie, moje pierwsze 10 km było mega radością, potem przestałam i skończyło się tylko na dyszce. Czy żałuję? Nie wiem. Może trochę. Jednak wiem, że to był dobry czas, żeby przestać biegać z powodu chęci bycia najszybszą, najlepszą w pokonywaniu dystansu. A tego nie da się osiągnąć w tak krótkim czasie, w jakim od siebie wymagałam rekordów. Bo bieganie ma dawać radość!

I tak właśnie ten dzień stał się przełomowym w mojej karierze (nie)biegaczki. Od września do dnia 6/7 lutego nie biegałam, a w zasadzie jeszcze dłużej, bo ponowne treningi biegowe zaczęłam wraz z rozpoczęciem nowego semestru, czyli 15 lutego.

Więc jak wyglądały moje przygotowania skoro tak długo nie biegałam? 
Szczerze? No więc przygotowania biegowego w zasadzie nie było. Od 15 lutego miałam może 5 treningów biegowych, aż sama się dziwię, że tę piąteczkę przebiegłam (na endomondo wykazało 4,44 km, a organizatorzy pisali, że trasa liczy 4,83 km). Moje "przygotowanie" do tego jakże luźnego startu zaczęło się tygodniowym przygnębieniem wraz z pochłanianiem słodyczy na lepszy humor (i muszę Wam przyznać, że te słodycze smakowały jak nigdy dotąd, i wcale nie żałuję, że pochłonęłam je :D). Później przypałętało się lekkie przeziębienie, no ale kilka treningów na szczęście zrobiłam, więc mniej więcej wiedziałam na czym stoję. :)

Jakie uczucia mi towarzyszyły przed, podczas i po biegu? 
Choć był to bieg typowo rekreacyjny, bez pomiarów czasów, stresik lekki był. I nie wiem czy dlatego, że był to mój pierwszy zorganizowany bieg, czy dlatego, że nie wiedziałam czego się spodziewać. Na starcie stres ustąpił podekscytowaniu. Po biegu czułam euforię, radość i byłam mega zadowolona, że mogłam biec w gronie tak wspaniałych kobiet. :)

Plakietka startowa

Fajnie, że sponsorzy pomyśleli nad czymś użytecznym! ;) "Siła jest kobietą!"

Szczęśliwa i zadowolona po biegu. :)

Czy mam chęć wziąć udział w innych zawodach? 

W tak fajnej imprezie na pewno wzięłabym udział po raz kolejny. Mam nadzieję, że kolejna edycja Biegu Kobiet za rok, więc bardzo prawdopodobne, że również wezmę udział. Poza tym w moim Grudziądzu biega mi się najlepiej! :) A czy inne zawody biorę pod uwagę? Jeszcze nie wiem. Jeśli coś ciekawego mnie poruszy to jak najbardziej. ;)

A na koniec mój czas wg endomondo:

Co prawda żadnych fajerwerków w czasie, ale za to pełno w sercu. :)

Pozdrawiam, Zdeterminowana.