Jak wyrwać się z uzależnienia?

Już niejednokrotnie pisałam o słodyczach, które trzymały się mnie kurczowo. No dobra,to nie one mnie, a ja słodyczy - nie wyobrażałam sobie życia bez nich. Dzięki takim postom rosnę w siłę, a Wasze komentarze dodatkowo motywują mnie do ograniczenia tych zbędnych kalorii.

Muszę przyznać, że od początku roku miałam kilka sytuacji, w których miałam totalne napady, co nie odbiło się dobrze na moim układzie trawiennym. Najgorsze są przyjazdy do domu rodzinnego, gdzie zawsze coś na paterce czeka. Potrafiłam opanować się dzień, dwa dni, ale trzeciego dnia musiałam posmakować. Niestety, jak posmakowałam, ciężko było się oderwać. Jednak ostatnio powiedziałam rodzicom, żeby kupowali mi owoce zamiast słodyczy i wiecie co? Udało się. Rodzice zrozumieli. Czasem zdarza mi się sięgnąć po cukierka, ale na szczęście za jednym cukierkiem nie idzie już cała masa innych słodkości, jak kiedyś.

Co zrobiłam, żeby wyzbyć się myśli i chęci podjadania słodyczy?

1. Silna wolna. Czasem jeszcze ulegam, o trudno. Wszystko jest dla ludzi w ludzkich ilościach. :) Poza tym ostatnio widzę efekty moich ćwiczeń. Brzuch stał się płaski - dziękuje mi za zaprzestanie jedzenia tych świństw (choć spójrzmy prawdzie w oczy - smacznych świństw). Po co mam jeść puste kalorie, skoro tak starałam się i męczyłam, żeby osiągnąć cel? Po co to wszystko zaprzepaszczać i zaczynać od nowa? Dobry rozum!

2. Pomoc innych. Jak już pisałam powyżej. Rodzice kupują mi owoce, nie kuszą słodyczami, choć niestety słodkości leżą w zasięgu wzroku i, niestety, ręki też. Chociaż Mama ostatnio chwaliła się, że kupuje coraz, coraz mniej! :D Mój Narzeczony bardzo mi pomaga. Jego wsparcie jest dla mnie najważniejsze, jako że ze sobą mieszkamy - nie jemy razem. Publicznie dziękuję za takiego Mężczyznę! ♥

3. Picie wody. Na początku ochotę na słodycze zapijałam. I co? No i u mnie działało. Silna wola + pomoc innych + woda = może zdziałać cuda, uwierzcie mi. Poza tym staram się wypijać określoną ilość wody i z czasem zwiększam ilość, aż w końcu dojdę do optymalnej ilości wypijanej wody. :)

4. Owoce (przetwory owocowe) i warzywa. Tak, trzymają mnie. Wiadomo, że nie można się opychać owocami w zamian za słodycze, ale 1-2 porcje dziennie to jeszcze nie grzech. Warzywa przeważnie jadam na obiady, i to dość sporo oraz kolacje. Pomidory królują - teraz jest mnóstwo świeżych, dobrych, prawdziwych pomidorów w warzywniakach. :)

5. Słodkie śniadania. Najlepszy posiłek dnia - słodkie śniadania stawiają na nogi i wywołują uśmiech na twarzy. U mnie to szeroki uśmiech nawet! :D

6. Słodkie alternatywy. Odchudzone babeczki, metamorfoza murzynka, ewolucja sernika. Wszystko to da się zrobić. Ba nie tylko da się zrobić, ale da się zrobić to smacznie. :)

7. Nie kupować słodyczy! Nie masz w domu nic do zjedzenia - nie jesz. By najmniej zadziałało u mnie. W Trójmieście nie kupuję słodyczy, za to wydaję fortunę na owoce. :)

8. Jak najmniej stresu. Jeśli się stresuję - chęć podjadania słodyczy jest większa. Zatem stres jest naszym wrogiem! Wpływa źle na samopoczucie, zdrowie, a do tego często prowadzi do sięgania po puste kalorie. Sama z autopsji wiem, że stres wpływa niekorzystnie na zdrowie i do tego często przy okazji sięgam z nerwów po niekoniecznie zdrowe przekąski.

Murzynek z powidłami

Owsianka z gruszką

Pyyyyszne kiwi

Koktajl mleczny banan-kiwi-truskawka

Mmmmm, lider wśród wszystkich słodkości - omlet z powidłami śliwkowymi.

Czy życie bez słodyczy musi być gorzkie? Oczywiście, że nie! jest tyle fajnych składników: niskosłodzone dżemy, konfitury, powidła, cynamon, wanilia, owoce - które przecież są źródłem witamin i błonnika. Warto zrezygnować lub ograniczyć słodycze. Po co? Dla samych siebie. Naprawdę można zauważyć zmiany w funkcjonowaniu organizmu. :)

Tym, którzy jeszcze nie ograniczyli - życzę powodzenia i wytrwałości - bo silna wola to klucz do sukcesu.

A Ci wszyscy, wiem, że Was sporo, którzy porzucili słodycze na rzecz zdrowych, domowych wypieków - serdecznie gratuluję! :)

Pozdrawiam, Zdeterminowana Ana.